Światło między oceanami
18 listopada w Polskich kinach pojawił się film reżyserii Derek'a Cinfrance'a- "Światło między oceanami". Po ogromnym sukcesie filmu "Blue Valentine", Cinfrance pokusił się o ekranizację bestsellera M.L Stedman. Wybór obsady z pewnością nie był przypadkowy- Michael Fassbender i Alicia Vikander idealnie wpasowali się klimat, który założył sobie reżyser.
"Światło między oceanami", to historia o samotnym życiu na wyspie latarnika i kochającej go kobiecie. Para pragnie mieć potomstwo, które dopełniłoby ich szczęście. Niestety to okazuje się być niemożliwe. Fale oceanu wyrzucają na brzeg upragnione maleństwo i stawiają małżeństwo przed podjęciem bardzo trudnej decyzji, która może odbić się cieniem na życiu innych. To film o szczęściu i nienawiści, ogromnej rozterce i przebaczaniu. O złych decyzjach dobrych ludzi.
Reżyser wybierając tak dobrych aktorów, zagwarantował sobie pięćdziesiąt procent sukcesu. Jego resztę dopełniła poruszająca historia oraz niesamowity krajobraz wyspy Jonus u wybrzeży Australii. Oglądając film, możemy napawać się magią lat dwudziestych, piękną muzyką, szumem fal niespokojnego oceanu. Sceny są wypełnione skoncentrowaną grą, emocjami, mimiką i samą obecnością aktorów, którzy mogli pozwolić sobie dzięki temu na ograniczenie się do niewielkiej ilości słów. Reżyser na planie filmu dawał obsadzie wielką swobodę, aktorzy podczas kręcenia mieszkali na wyspie. Przez 3 miesiące byli całkowicie oddani pracy, to wszystko przyniosło rewelacyjny efekt, który można zobaczyć na ekranie.
Film Dereka to poruszająca historia o matczynej miłości, o potrzebie kochania, która może prowadzić do obłędu. W zależności od tego, do której postaci przywiążemy się bardziej i w jakim stopniu zrozumiemy jej postępowanie, możemy interpretować film na wiele sposobów. To ekranizacja traktująca o irracjonalnych wyborach, dokonywanych pod wpływem silnych emocji.
Po obejrzeniu filmu widzowie mogą być podzieleni. Jedni zobaczą miłosną historię z przewidywalnym zakończeniem, inni zaś będą zauroczeni melancholijnym charakterem dramatu, piękną scenerią i przekazem.
Po opuszczeniu sali kinowej pozostaje z nami analiza pewnych przesłań, takich jak istota przebaczania. Jesteśmy zainspirowani do zastanowienia się nad tym, co w życiu jest ważne, jakie konsekwencje mogą nieść za sobą nasze wybory i decyzje. Jak wiele jesteśmy w stanie poświęcić dla zaspokojenia własnych potrzeb, krzywdząc przy tym innych ludzi.
![Zło powraca do Tristram. Czy warto powrócić razem z nim? – Recenzja Diablo III [PC] #1](https://static.wixstatic.com/media/40ebca_f50273e5ddc542f3b7a92e784a06b1ce~mv2.png/v1/fill/w_38,h_28,fp_0.50_0.50,q_95,enc_auto/40ebca_f50273e5ddc542f3b7a92e784a06b1ce~mv2.png)
